-
1 morzyć
(-ę, -ysz)* * *ipf.przest. torment, torture ( to death); morzyć kogoś głodem starve sb, hunger sb; sen mnie morzył I was overcome with sleep.ipf.morzyć się głodem starve o.s., go on a crash diet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > morzyć
-
2 m|orzyć
impf książk. Ⅰ vt 1. (głodzić) to starve- morzyć kogoś głodem to starve sb ⇒ zamorzyć2. (ogarniać) to overcome- zaczynał go morzyć sen he was beginning to feel drowsy ⇒ zmorzyćⅡ morzyć się (głodzić się) to starve oneself- ona morzy się (głodem) she’s starving herself ⇒ zamorzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > m|orzyć
-
3 zamorz|yć
pf Ⅰ vt książk. zamorzyć kogoś głodem to starve sb to death ⇒ morzyć Ⅱ zamorzyć się (zagłodzić) zamorzyć się głodem to starve oneself to death ⇒ morzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamorz|yć
См. также в других словарях:
morzyć — ndk VIb, morzyćrzę, morzyćrzysz, morz, morzyćrzył, morzyćrzony przestarz. «zadawać komuś śmierć; męczyć, dręczyć kogoś powolnie» dziś tylko we fraz. Morzyć kogoś głodem «dawać komuś za mało jeść, nie dawać jeść, głodzić» ◊ Sen kogoś morzy «komuś… … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
głodzić — ndk VIa, głodzićdzę, głodzićdzisz, głodź a. głódź, głodzićdził, głodzićdzony «dawać niedostateczne ilości pożywienia, ograniczać pożywienie; morzyć głodem» Głodził rodzinę ze skąpstwa. głodzić się strona zwrotna czas. głodzić Głodzić się z… … Słownik języka polskiego